Monumen Musa Jalil, Tatar penyair dan patriot, terletak di pintu masuk utama Kazan Kremlin, berhampiran Menara Spassky. Patung itu dipasang pada tahun 1966. Penulis monumen itu adalah pengukir dan arkitek L.G.Golubovsky V.E.Tsigal.

Monumen ini adalah sebuah kompleks yang terdiri daripada trapezoid platform granit, yang dibangkitkan di atas paras tanah, patung penyair dan dinding granit. Dari Dataran Millennium di monumen yang dibangkitkan granit tangga. Di tengah komposisi adalah katil bunga, dan di sebelahnya terdapat bangku yang diperbuat daripada batu granit digilap. Pada tugu gangsa dengan tandatangan faksimili penyair. Pada dinding granit imej gaya dalam menelan dan petikan daripada puisi Jalil. Salah satu garis adalah terutamanya terkenal: "Hidup saya adalah sebuah lagu nada dalam negara, Kematian adalah perjuangan lagu bunyi saya".

Jalil (Zalilov) Musa Mustafovich dilahirkan 2 Februari 1906, dilaksanakan dalam penjara Plettsenzee 1944/08/25 Pada tahun 1956 beliau telah dianugerahkan gelaran Pahlawan Kesatuan Soviet (selepas kematian).

Pada tahun-tahun 1914 -1919 penyair belajar di madrasah Kazan, dalam 1919 -1924 tahun - di Orenburg di Tatar Institut Pendidikan. Pada 1925 - 1927 tahun Moussa bekerja sebagai seorang pengajar jawatankuasa daerah Komsomol. Dari tahun 1927 hingga tahun 1931 beliau belajar di Moscow State University dan telah bekerja dalam majalah kanak-kanak yang diterbitkan di dalam bahasa Tatar asalnya. Pada tahun 1933 Musa caj jabatan sastera dalam akhbar "Komunis" itu. Pada tahun 1935 beliau bekerja sebagai ketua bahagian sastera dalam Opera Studio Tatar, yang terletak di Moscow. Sudah pada tahun-tahun ini mula muncul koleksi puisi dalam Tatar. Beliau menulis lirik dan lagu-lagu popular. Beliau adalah pengarang daripada kata-kata nyanyian daripada opera "Altynchech", yang pada tahun 1948 telah dianugerahkan Negeri Hadiah USSR.

Dari 1931-1941, Musa adalah Setiausaha Eksekutif Kesatuan Penulis Tatarstan. Pada tahun 1941 beliau telah dipanggil ke hadapan wartawan kedua Tentera kejutan, yang dipanggil "Keberanian". Pada tahun 1942, beliau telah cedera parah dan menawan. Ia telah melintasi kem-kem tahanan di Amerika Baltik, Poland dan Jerman. Dalam kurungan Jerman, beliau menganjurkan sekumpulan Tatar tawanan perang yang berjuang subversif terhadap fasis. Di kem-kem di Moabit penjara di Berlin, beliau terus menulis puisi. 25 Ogos 1944 beliau bersama-sama rakan sepasukan di bawah tanah itu disempurnakan. Ini berlaku di dalam penjara Nazi Plettsenzee.

Ajaib, melalui Belgium dan Perancis, mencecah dua komputer riba dengan puisi yang ditulis dalam kurungan. Mereka mempunyai 93 puisi. Notebook dipanggil "Moabit". Semasa kitaran ini puisi Musa Jalil pada tahun 1957 beliau telah dianugerahkan Hadiah Lenin.